İlkesiz İnsanların ve Hukuksuz Toplumun Problem Çözme Biçimi ve Yöntemleri

Yayın Tarihi: 21 Ağustos 2016

Özetle, makalede, aşağıdaki başlıkların detayları ve Kur’an’a göre, problemlerin doğru ve adil biçimde çözümü yer almaktadır.

İLKESİZ İNSANLARIN VE HUKUKSUZ TOPLUMUN (CAHİLİYE DÖNEMİ) PROBLEM ÇÖZME BİÇİMİ VE YÖNTEMLERİ

ORİJİNAL MAKALE 19 SAYFADIR.

MAKALENİN TAMAMINI PDF OLARAK İNDİR

1 – Cinsiyet ayrımcılığı

2 – Yaş ayrımcılığı

3 – Sınıf ayrımcılığı

4 – Sosyal statü ayrımcılığı

5 – Akraba kayırmacılığı

6 – İşini şansa veya kur’aya bırakmak

7 – Çoğunluğa göre karar verme

8 – Şerrinden korktukları kişiden yana olmak

9 – Önyargılarla, dogmalarla veya tabularla karar verme

10 – Hileli yollarla problemi örtbas etmek

GİRİŞ: İLKESİZLİK VE HUKUKSUZLUK

İslam öncesi dönem, genellikle ‘Cahiliye Dönemi’ olarak nitelenir. Bu dönem, insanların genel olarak ilkesiz yaşadıkları ve hukukun üstünlüğünün geçerli olmadığı bir süreçtir.

İlkesiz yaşam, kişiyi bağlayan bir değerler sistemi veya inanç sistemi olmadan sürdürülen hayattır. Böyle bir insan, ilkesi olmadığı için sorumlu davranmaz, sözünde durmaz, adil davranmaz, merhamet duymaz. Yalan söylemekten, iftira atmaktan, haksızlık ve hırsızlıktan çekinmez. Ancak içgüdüsel davranışlar sergiler; beslenme, cinsellik, korunma ve barınma güdüsüyle hareket eder. Bencil ve çıkarcı davranır. Davranışları ise genellikle ihtiyaç veya korku odaklıdır.

Hukukun üstünlüğünün geçerli olmaması ise, bir değerler veya hukuk sisteminin olmadığını, olsa bile, bu sistemin, ancak belli sınıfın çıkarlarını korumak için işletilmesi gerçeğini ifade etmektedir. Belli sınıfla kastedilen, güçlü kişilerin, yakın akrabaların, tanıdık hemşerilerin, din adamlarının, sanatkârların, erkeklerin veya belli ideoloji sahiplerinin çıkarlarını korumaktır. Örneğin, Hindistan’da kast sistemi gereği, yalnızca din adamlarının, askeri sınıfın, sanatkârların ve esnafın çıkarlarının korunması esas alınmıştır.

Allah, elçiler aracılığıyla mesaj göndermekle ‘ilke’[1] sahibi olmanın önemine, Kitap göndermekle ‘hukuk sistemi’ne işaret etmiştir.

İnsanın olduğu yerde sorunlar ve sıkıntılar kaçınılmazdır. Kur’an’da kişinin ve toplumun gündemine oturan iç problemler veya sorunlar ‘ihtilaf’ sözcüğüyle ifade edilir. Bunlar, hukuki ve sosyal anlaşmazlıklar ve uyuşmazlıklardır. Bu anlaşmazlıkları, ilkeli insanlar, ilkeleri doğrultusunda, hukukun egemen olduğu toplumlar da hukuk çerçevesince aşmaya çalışır. İlkelerinde ve hukuklarında eksiklik olsa bile, en azından hemen herkes bu ihtilafın nasıl çözüleceğini ve kimsenin kayrılmayacağını bilir.

İhtilaflar veya diğer ifadeyle ilkesel sorunlar, ağır bedellere mal olmasından dolayı insanlar ve toplumlar için çok önemlidir. Bunları, keyfi biçimde çözmeye kalkışırsanız, haksızlık ve zulüm meydana gelir. Böylece Allah’ın insanları muhatap almasındaki asıl amaçlardan birisi olan ‘hak ve adalet ilkesi’ çiğnenmiş olur.

[1] Bkz. Al-i İmran/64: “Ey Kitap halkı! Aramızdaki ortak ilkeye gelin. Allah’tan başka hiç kimseye kulluk etmeyelim; O’na hiçbir şeyi ortak etmeyelim; kimimiz kimisini rab edinmesin.”